-
1 przegry|źć
pf — przegry|zać impf (przegryzę, przegryziesz przegryzie, przegryzł, przegryzła, przegryźli — przegryzam) Ⅰ vt 1. (przeciąć zębami) to bite through [przewody, nitkę]- szczury przegryzły kabel telefoniczny/worek z ziarnem the rats gnawed through the telephone cable/a grain sack2. pot. (zjeść naprędce) to have a quick snack; to have a bite to eat pot.- przegryźć coś przed obiadem to have a quick snack before lunch3. (przepleść picie jedzeniem) wypił filiżankę herbaty i przegryzł chlebem he had a cup of tea and ate some bread- każdy łyk mleka przegryzała bułką she ate a roll in between sips of milk4. pot. (przedziurawić) to eat into a. away (coś at sth)- rdza przegryzła żelazo the rust ate away at the ironⅡ przegryźć się — przegryzać się 1. pot. (przemieszać się) to blend- spirytus z miodem powinien się dobrze przegryźć the alcoholic spirit and honey should mix a. blend well- sałatkę należy zrobić wcześniej, żeby wszystkie składniki zdążyły się przegryźć salad should be made beforehand so that all the ingredients blend together well2. pot. (zrozumieć) to get through, to wade through [tekst]The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przegry|źć
См. также в других словарях:
przegryźć — dk XI, przegryźćgryzę, przegryźćgryziesz, przegryźćgryź, przegryźćgryzł, przegryźćgryźli, przegryźćgryziony, przegryźćgryzłszy przegryzać ndk I, przegryźćam, przegryźćasz, przegryźćają, przegryźćaj, przegryźćał, przegryźćany 1. «przeciąć gryząc… … Słownik języka polskiego
przetrącić — dk VIa, przetrącićcę, przetrącićcisz, przetrącićtrąć, przetrącićcił, przetrącićcony 1. pot. «nadwerężyć, uszkodzić jakąś część ciała przez uderzenie; rozbić, zwichnąć, złamać itp.» Przetrącić sobie nogę. Przetrącić komuś kamieniem rękę. 2. pot.… … Słownik języka polskiego
przekąsić — dk VIa, przekąsićkąszę, przekąsićsisz, przekąsićkąś, przekąsićsił, przekąsićkąszony «zjeść trochę dla zaspokojenia głodu, zjeść coś między regularnymi posiłkami, przegryźć; zjeść coś po wypiciu wódki, zagryźć, zakąsić» Przed obiadem trzeba coś… … Słownik języka polskiego
przekąsić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, przekąsićkąszę, przekąsićsi, przekąsićkąś {{/stl 8}}{{stl 7}} zjeść niewiele czegoś, zwykle między regularnymi posiłkami; przegryźć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Coś przekąsić przed obiadem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
